Steeds meer Nederlanders lijden aan wandelgriep. Het begint vaak met tintelende tenen en wiebelbenen. Maar al snel slaat het om in het moeten lopen. Niet van de keuken naar de bank; nee, minstens een paar kilometer moet er afgelegd worden om van de wiebelbenen af te komen! Te voet doorkruisen we ons kleine landje en hebben inmiddels meer wandelpaden dan snelwegen gecreëerd. Bezoek een willekeurig stukje natuur en er is altijd wel een uitgestippelde wandelroute te vinden.
Ook ik ben lid van de steeds groter wordende groep Hollanders met tinteltenen en wiebelbenen. Samen met mijn altijd enthousiaste metgezel Sam trek ik er zo vaak mogelijk op uit om bekende en onbekende plekken te bewandelen. Sam is negen jaar oud, zwart met een wit pluimpje aan zijn staart dat vaak onzichtbaar is omdat hij van modderplassen houdt. Je raadt het vast al: Sam is mijn hond.
|
|
|
Sam maakt mijn wandelingen een stuk levendiger. Zo is er altijd iemand die vrolijk om je heen dartelt en altijd enthousiast is om nieuwe wandelingen te ontdekken. Nederland is een vriendelijk land voor honden, maar toch is het niet altijd even makkelijk wandelroutes te vinden waar Sam ongegeneerd in de modder kan liggen zonder dat ik al te dichtbij aan de andere kant van de riem zit. Hij vindt het heerlijk om lekker door bosjes te rauschen en door het natte gras te rennen om daarna als het even mogelijk is af te koelen in een beekje of diepe plas. Het is dus mijn taak om in iedere route wel een stukje te vinden waar hij even zijn energie kwijt kan.
Zoals ik al aangaf valt dit niet altijd mee. In veel natuurgebieden mag je niet komen met hond en in de meeste anderen mag hij alleen aan de lijn mee. Hoe vind je dus leuke wandelroutes waar jouw hond lekker kan rennen? Het enige antwoord hierop is zoeken, vragen, googlen en nog meer zoeken. Je kunt op de websites van de verschillende natuurbeschermingsorganisaties in Nederland vaak wel de optie “hond mee” aanklikken bij het zoeken naar wandelroutes, maar dit wil niet zeggen dat hij los mag. Een website die ik vaak gebruik is www.doggydating.nl. Hier vind je een groeiend aanbod van losloopgebieden binnen Nederland. Van daaruit kun je dan verder zoeken naar wandelingen in die gebieden.
Persoonlijk vind ik alleen wandelen een stuk minder gezellig dan met Sam. In mijn eentje lijkt het wandelen een doel te missen, met Sam is er altijd Sam die lekker aan het rennen is. Zelfs een korte pauze in de wandeling wordt een klein feestje. Sam die vol enthousiasme zijn botje te lijf gaat terwijl ik geniet van een kopje thee. Na negen jaar samen wandelen heb ik inmiddels een aardige verzameling aan leuke wandelingen binnen Nederland weten te vinden.
Op internet zijn er talloze blogs te vinden waarin wandelroutes beschreven worden gericht op mensen. Maar er zijn er niet zoveel gericht op mens en hond. Vandaar mijn nieuwe serie blogs speciaal voor wandelaars met hond! Zo ben je als hondeneigenaar niet meer gebonden aan altijd hetzelfde rondje in de buurt maar kun je ook op pad en lange wandelingen maken. Veel plezier met lezen en wandelen!
Wandeling met je hond deel 1: Een winterse wandeling in Lage Vuursche.
- Begin-en-eindpunt: Theehuis ‘t Hooge Erf, Hoge Vuurseweg 11, 3749 AB Lage Vuursche
- Wandeling: Afstand 10 km, Route: Oertijdwandeling, grotendeels onverharde paden,Kans op modderplassen is groot!
|
|
|
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Theehuis ‘t hoge erf is hondvriendelijk. Perfect dus om na de wandeling samen met je vierpotige metgezel bij te komen onder het genot van een kop hete chocolademelk en één van de overheerlijke broodjes die ze hier serveren. Mijn persoonlijke favoriet: de vegetarische hamburger!
Op de parkeerplaats bij het theehuis vind je een informatiezuil met alle wandelingen in de omgeving erop. De wandeling die we vandaag gaan doen is de 10 km lange “Oertijdwandeling”. Hiervoor volgen we de paaltjes met een blauwe stip erop. Pas wel op, onderweg kom je ook paaltjes tegen die het ruiterpad aangeven, deze zijn eveneens gemarkeerd met een blauwe stip alleen hebben er dan een klein hoefijzer ingeschilderd. Best verwarrend dus. Ook ik ging hier bijna de fout in.
De wandeling laat je kennismaken met de bossen rondom Lage Vuursche. Je wandelt door dennen-en-beukenbossen en langs statige oude landhuizen. Onderweg passeer je meerdere oude grafheuvels, vandaar de naam ‘Oertijdwandeling’. Het grootste deel loopt over onverharde paden zonder ander verkeer. Er is één klein stukje waar je langs de weg loopt, dit omdat het koninklijke kasteel Drakensteyn het pad blokkeert en je hier omheen moet voor je Lage Vuursche in wandelt. Dit is het enige stukje dat de hond aan de lijn moet. Verder mag hij overal loslopen!
Voor de dorstige of hongerige wandelaar zijn er onderweg genoeg opties om even te pauzeren. Halverwege de wandeling passeer je het middenin de bossen gelegen restaurant ‘Buiten in de kuil‘ en niet veel later wandel je het dorpje Lage Vuursche zelf binnen. Genoeg opties voor een verwarmend of verkoelend drankje en verkwikkend hapje dus!
|
|
|
Ik vond dit een leuk en afwisselende wandeling. De sneeuw en sluiers mist in het bos hielpen hier wel in mee, dit gaf de omgeving een mysterieus uiterlijk. Sam was vooral te spreken over smeltende sneeuw die lekker diepe plassen had gevormd op het pad. Maar ook de optie om onderweg een drankje te doen maakt het erg aantrekkelijk voor een lekkere dag de natuur in. Dit is een wandeling voor alle jaargetijden. In het voorjaar heb je de frisse groene blaadjes aan de eeuwenoude eiken en beuken en in het najaar kleurt een groot deel van het bos rood en oranje. Deze wandeling gaat zeker niet gauw vervelen!
Meer informatie:
- Doggydating : Website met een groot aantal losloopgebieden voor honden.
- Theehuis ‘t Hooge Erf : Startpunt van de wandeling
- Buiten in de kuil : Bistro halverwege de wandeling
- Kaart van Staatsbosbeheer met verschillende wandelroutes erop